Alweer een lang traject, bijna 90 kilometer, maar het fietst lekker. Aan het eind zijn er voor ons gevoel meer afdalingen dan beklimmingen, dus dat werkt psychologisch wel goed. Dit traject is ook typisch noordfrans, met alweer, of nog steeds, veel golvende graanvelden en ondanks het golvende uiterlijk van het landschap betrekkelijk veel steile klimmen – blijkens naastgeplaatste foto soms zelfs te steil om te fietsen. Lastig is, dat er tientallen kilometers lang geen winkel te bekennen is, geen boulanger, geen epicierie, niets. En ook geen restaurant om lekker koffie te drinken. Er zijn wat kleine plaatsjes met wat huisjes en weinig mensen; af en toe staat er een bewoonster in een jasschort in een deuropening. Hier is de wetenschap belangrijk dat een wit autootje dat toetert de bakker bevat. Hoor en zie je dit, dan meteen er naar toe!
Dit traject eindigt op de camping in Luneville. Dat is een tamelijk grote stad, waarvan de belangrijkste attractie het grote kasteel is, dat door een van de vele Lodewijken is gebouwd in de 18 eeuw. Het kan zich tot onze verrassing meten met dergelijke gebouwen in Versailles en heeft ook een grote, door Le Notre ontworpen tuin, die je goed kunt bewandelen. Het kasteel zelf is gratis toegankelijk en dat is ook erg de moeite waard. Vlak bij de camping is zo’n supermarche van LeClerc, die maakt dat in de wijde omtrek geen enkele kleine epicerie kan overleven.
