Vanaf Diksmuide rijd je eerst uiterst genoeglijk langs de rivier de IJzer. Je passeert plaatsjes met nog steeds echt Vlaamse namen als Nieuwekapelle en Stavele, om niet te spreken van Wormhout – maar tot je verrassing ben je dan al in Frankrijk aangeland. Niets van gemerkt – Europa heeft ook deze grens weggevaagd. In Wornhout zie je de eerste boulangerie – er zullen nog vele volgen – dus een lekkere lunch ligt daar voor de hand. Langzamerhand begint het landschap dat tot nu toe vrijwel helemaal vlak was (behalve de duinen in Zuid-Holland en Zeeland) heuvelig te worden. Mooi, dat geeft toch weer iets meer een buitenlandgevoel. Bij Watten ligt Camping le Val Joly aan de Rue de l’Aa (ruime plaatsen met extra tafel en stoelen) en in Watten vind je een kerk gewijd aan St.Filles, met opvallend mooie gebrandschilderde ramen.
Hieronder de eerste hoogtegrafiek van deze tocht. De hellingen aan het eind lijken waarschijnlijk wat erger dan ze in werkelijkheid zijn. Kijk goed naar de schaalverdeling links. Dan zie je dat de grootste klim aan het eind ongeveer 50 meter is over een afstand van 5 kilometer: een helling van 1 %.
