Wij (67 en 66 jaar) fietsten in de periode van 22 augustus tot 1 september 2014 een deel van de Elbe Radweg. We startten in Praag, waar we met de nachttrein naar toe waren gereisd. En we eindigden onze tocht in Magdeburg. De totale afstand die we reden was ongeveer 500 kilometer. Eigenlijk waren we van plan door te fietsen tot Hamburg, maar door een ongelukkige valpartij op de eerste dag (waarover later meer) werd ons tempo flink gedrukt – we waren blij dat we uiteindelijk toch Magdeburg nog haalden.
De kwaliteit van de wegen op deze tocht viel ons regelmatig tegen. Deze is duidelijk minder dan we op onze tochten naar Praag of Venetie tegenkwamen. Er waren stukken gravel, maar nogal eens met flinke gaten en scheuren, te smalle paden op hoge dijken, bobbelig asfalt en af en toe kinderhoofdjes. We prezen ons dan ook opnieuw gelukkig met onze Idworx fietsen met brede banden (Schwalbe Marathon) die goede diensten bewezen. De Rohloff-versnellingsnaaf fuctioneerde weer onovertroffen, en de Ortlieb-tassen hielden alles keurig droog.
Een bijzonder kenmerk van deze route is, dat er door die wisselende wegkwaliteit een aantal gevaarlijke stukken in zit. En in het eerste stuk na Praag zit (in de alternatieve route) zelfs een levensgevaarlijk gedeelte. Daar is een smal pad met rechts een steile rotswand omhoog en links een vier meter hoge steile wand naar beneden die eindigt in de Moldau of op de rotsen. Verder zit gevaar in het feit dat er op de dijken af en toe te smalle paden lopen met soms gemeen opstekende of aflopende kantjes van de betonweg. Met een flink bepakte fiets zijn die lastig te berijden. Wij zijn beiden van onze fiets gesmakt – terwijl wij ons toch ervaren fietsers mogen noemen – en we kwamen in onze overnachtingsplaatsen twee fietsers tegen met behoorlijk letsel in het gezicht, die hetzelfde hadden meegemaakt en met verhalen over andere ietsers met die ervaring. Na afloop van de tocht verbaasde ons dat niet. Zie ook de paragraaf “Stürzende Radfahrer” uit dit reisverslag. Men zij gewaarschuwd!
De route is van een platheid die we nog niet eerder in het buitenland hebben meegemaakt. De enige klim zit in de weg naar een parkje in Praag, vlak na de start. Daarna is alles vrijwel waterpas. Dat betekent eigenlijk ook, dat er weinig spectaculaire bergnatuur te zien is. Alleen tussen Decin en Dresden kom je door bergen: de Schwabische Alp, die hier en daar aan weerszijden van de Elbe rotspartijen te zien geeft. De weg vlak langs de rivier blijft ondertussen heuvelloos.
De weersomstandigheden waren in deze laatste weken van augustus redelijk. In deze tijd van het jaar lag de temperatuur overal zo rond de 15 – 20 graden, een prima fietstemperatuur, zij het aan de koele kant. Eigenlijk was het verder tamelijk Hollands weer, met af en toe blauwe luchten, dan weer wolken, soms een spatje regen. De ene dag dat het werkelijk met bakken uit de hemel viel, hebben we gekozen voor de toevallige mogelijkheid van een bootreisje: van Bad Schandau naar Dresden, zo’n veertig kilometer over de Elbe met een prachtige honderd jaar oude radarboot. Overigens hebben we verder nauwelijks boten op deze rivier waargenomen, dus als je wilt varen moet je dat daar doen.
Kaarten en gidsen
We gebruikten het blauwe boekje van Bikeline (‘Für ihr unbeschwertes Radvergnügen’): Elbe Radweg, Teil 1: Von Prag nach Magdeburg. Deze gids geeft aardig wat informatie over de plaatsen waar je doorkomt en vermeldt campings, hotels en pensions. De route-aanwijzingen zijn eigenlijk te beknopt om goed bruikbaar te zijn. Wij vonden de GPS-track van de route dan ook onmisbaar naast deze blauwe gids. Handig is ook het boekje “Offizielles Elberadweg Handbuch 2014”. Daarin staan voor elke plaats alle hotels en pensions vermeld. Het is niet te koop, maar je vindt dit boekje bij elke VVV en ook vaak in hotels en restaurants langs de route. Verder is in Duitsland de route goed bewegwijzerd met het bordje dat je hier rechtsboven ziet. Vanaf Praag kan je een geel fietsbordje met een 7 en later een geel fietsbordje met een 2 volgen.
Verblijf en eten
Campings zijn niet dik gezaaid langs de route en we hebben ook niet veel mooie gezien. Vaak is een camping een groot complex volgestouwd met stacaravans en een klein plaatsje voor tenten. Hotels, gasthäuser, pensions e.d. zijn er echter in overvloed te vinden. Vaak goedkoop (vooral in Tsjechie) en toch prima. Eten en drinken vinden zal in het algemeen ook geen probleem zijn. Tsjechie is spotgoedkoop, Duitsland iets duurder maar nog steeds lager geprijsd dan in ons land. Je moet wel oppassen niet alleen maar Schweinefleisch te eten in Duitsland.
Het fotofilmpje hieronder geeft een beeld van wat je zoal tegenkomt op deze route.