Ook dit traject van Roudnice naar Usti nad Labem (betekent: Usti aan de Elbe) meet zo’n 50 vlakke kilometers, met paden van zeer wisselende kwaliteit. Als eerste grotere stad passeer je Litomerice. Daar is het goed koffie drinken aan het mooie stadsplein met arcaden, zo’n plein als je in veel grotere tsjechische steden ziet. De hele stad ligt trouwens vol kinderhoofdjes, dus je tassen moeten goed vastzitten.
Vlakbij die stad ligt het voormalige concentratiekamp Teresiënstadt. Ook dit is de moeite waard om te bezoeken – het is maar een kleine omweg. De Nazi’s hebben het inderdaad als een soort ‘modelkamp’ willen voorstellen; er zijn onder andere propagandafilms opgenomen die en bedrieglijk gunstig beeld van het leven in het kamp schetsten. Er waren ook culturele activiteiten in het kamp, bijvoorbeeld de kinderopera ‘Brundibar’ van de tsjechische componist Hans Krasa is daar ontstaan en opgevoerd. Vrijwel alle gevangenen in het kamp zijn later in o.a. Auschwitz vermoord.
Vervolgens rijd je deels over onverharde paden door naar Usti nad Labem, een wat vreemde stad met sovjetachtige woonkazernes naat oude gebouwen maar met een mooie kerk, de St.Adalbertkerk.In de oorlog is de stad flink gebombardeerd, en dat is nog steeds te zien. In een zijstraatje vonden we hotel ‘Na Rychte’ (betekent: na het werk), een mooie gerestauireerde voormalige brouwerij met nog glanzende koperen ketels en een fietsenberging in de binnenplaats. In het weinig interessante centrum kan je prima tsjechisch eten (noedels!) en de tsjechische bijbehorende rode wijn is voortreffelijk.