Dit traject is een kleine 100 kilometer, zodat we nu goedmaakten wat we de vorige dag te weinig reden. In Meiningen onderweg was het goed koffiedrinken op het ruime marktplein en Coburg bleek weer een gewone moderne Duitse stad te zijn. We vonden onderdak in hotel Goldener Anker, niet goedkoop maar wel in het centrum. We konden nog net Schlosz Ehrenburg bezoeken, vol met barokplafonds en portretgalerijen van de vroegere bewoners. Het is niet eens makkelijk om te onderscheiden wanneer je in West- en wanneer in voormalig Oost-Duitsland bent. In dit geval: Meiningen was Oost, Coburg weer typisch west.
Het routeboekje laat voor dit traject waarschuwende woorden horen, waarin het woord ‘venijnig’ voorkomt (in combinatie met ‘klim’), en ook de term ‘kuitenbijters’. Toch hebben wij het niet zo ervaren; we vonden het een lekker traject, met inderdaad wat geklim, maar dat waren we langzamerhand wel gewend, en als beloning een lekkere afdaling aan het eind. Je gaat hier een bergrugje over vanuit het dal van de Werra naar het dal van de Main, vandaar die hobbel in de grafiek.
