Vanuit Hainburg fietsen we nu weer verder om allereerst het plaatsje met de mooie naam Seligenstadt te passeren. Uit de foto hieronder blijkt, dat het een aangenaam stadje is met de langzamerhand steeds vaker voorkomende vakwerkgevels.
Weer verder fietsend passeren we Aschaffenburg, en het gigantische bisschopspaleis, dat hoog boven de stad uittorent, brengt bij ons alweer de herinnering aan de Limesroute herleven: hier zijn we zes jaar geleden ook langs gefietst. Wel is het fietspad nu veel beter dan toen.
Tegen lunchtijd blijkt het niet gemakkelijk een gelegenheid met etenswaren te vinden. Tot we een tip van een inwoner krijgen: bij de plaatselijke supermarkt is een terrasje. En ja hoor, in de ReWe-super zit een Konditorei, en buiten staan stoeltjes om de gekochte broodjes en cola te nuttigen.
Daarna fietsen we weer door. Na alweer zo’n 60 kilometer stuiten we op een uitnodigend bordje: Pension Anker blijkt een aangenaam onderdak tegen een lage prijs te bieden. Daar nemen we dus onze intrek, niet nadat we op het bijgelegen terras onze dorst gelest hebben.
Het stadje Wörth blijkt behalve een oude stadsmuur met bijpassende toren weinig opmerkelijks te bieden. Vroeg naar bed dus, om de volgende dag weer uitgerust te kunnen vertrekken.
