Wij fietsten van 16 tot 23 mei 2009 een (bijna) ronde van 540 km in het westen van Sicilië. We startten op het vliegveld Falcone Borsellino, dat zo’n 40 km ten oosten van Parlemo ligt. En we eindigden in Enna, vanwaar we de trein naar Palermo namen. Om op de laatste dag van Palermo weer naar het vliegveld te fietsen.
Het was een prettige tocht, die niet overmatig zwaar, maar zeker ook niet licht genoemd kan worden. Dat laatste werd overigens mede veroorzaakt door het feit, dat we een aantal dagen met veel kilometers maakten, variërend van 90 tot 110 km. Ons viel op dat de dorpen aan de westkust niet bijzonder mooi of pittoresk zijn, en soms ronduit lelijk. Sommigen zeggen dat de oostkust mooier is. De kust heeft weinig goede stranden, vaak is het tamelijk rotsig. Het binnenland is fraai, zeker in deze tijd van het jaar, waarin overal talloze bloemen bloeien.
Kaarten en gidsen.
We gebruikten de gids van the Lonely Planet over Sicilië en die bleek erg handig, met name voor het vinden van hotels. Daarnaast gebruikten we de Cyklos Fahrrad Reisefuhrer geschreven door Frank Pathe: Sizilien per Rad, uitgeverij Kettler. Daarin staat een groot aantal routes beschreven, steeds van tussen de 50 en 75 kilometer. De routebeschrijvingen daarin bleken niet erg handig om te gebruiken, ook niet als je het Duits goed machtig bent. Het is echter voorzover ons bekend wel de enige fietsgids van Sicilië. Uit de kaartjes in het boekje kan je wel de te rijden route destilleren, in combinatie met een goede kaart. De beste kaart die wij vonden heeft een schaal van 1:200.000, eigenlijk te grof voor fietsers, maar we vonden geen betere. Het was de landkaart 15 (1395) van Kummerley Frey Sicilie / Sicily, prijs € 10,95. Wij hadden een GPS Garmin Oregon 300 erbij, en de combinatie kaart plus GPS hielp ons goed om onze weg te vinden.
Tracks
Wij hebben op de volgende pagina’s de route die wij gereden hebben kort beschreven. Je vindt er ook de tracks die onze GPS heeft opgeslagen. In het algemeen brengen die je van hoteldeur tot hoteldeur. De volgende onderdelen hebben we beschreven:
Vliegveld Falcone Borsellino – Cinisi
Palermo – Vliegveld Falcone Borsellino
Zwaarte
De route is zeker niet vlak. In het profiel hieronder zie je dat er aardig geklommen moet worden, maar dat er zelden lange hellingen zijn. Deze beperken zich meestal tot klimmen van maximaal 400 meter per keer. Bij elke onderdeel van de route op de volgende pagina’s van deze beschrijving is een apart profiel toegevoegd. Dat geeft een beter beeld. Voor het goede begrip: de schuine lijn rechts in het profiel is een treinreis. In totaal klim je op deze tocht ongeveer 5300 meter.
Wegen
De wegen op Sicilie zijn binnen de dorpen en steden zeker niet altijd goed – nogal wat hobbels en gaten – , maar buiten de dorpen zijn ze in het algemeen van prima kwaliteit. Mooi asfalt waarop het goed fietsen is. Lastig is alleen dat er regelmatig putdeksels in het wegdek liggen, precies in de strook waar je fietst; en omdat die deksels 5 centimeter verzonken liggen krijg je, als je niet uitkijkt, telkens een flinke tik.
Automobilisten houden buiten de dorpen uitstekend rekening met fietsers. In het algemeen toeteren ze even en maken vervolgens een wijde bocht, zelfs op plaatsen waar dat naar onze mening zeer onverstandig is – voor onoverzichtelijke hellingen bijvoorbeeld. Binnen de steden ligt het anders: daar moet je als fietser je plaats op de weg bevechten op de auto’s, maar als je je maar genoeg macho gedraagt lukt dat meestal prima.
Foto’s
Hieronder tref je en filmpje aan met een serie foto’s aan die een indruk geven van het landschap en de steden en dorpen.
Verblijf en eten
Wij hadden alleen ons eerste hotel bij het vliegveld in Cinisi besproken, de rest deden we op de bonnefooi en met de Lonely Planet in de hand. Meestal was dat geen probleem, en dat kwam natuurlijk doordat we vroeg in het seizoen waren. De prijs van een kamer voor drie personen varieerde rond de 100 euro, inclusief ontbijt; allemaal prima geregeld. En eten is gemakkelijk: er zijn genoeg restaurants om lekker pasta en pizza te verorberen, echte fietsersmaaltijden dus. Voor zo’n € 25 heb je een prima diner, inclusief (goede) wijn. Ook supermarkten zijn er genoeg, en het is handig om te weten dat men in barretjes ook flessen water verkoopt.
Weer
De week voor onze komst was het een graad of 17 op Sicilië, Toen we begonnen te fietsen was het ongeveer 20 graden, en op de zevende dag ongeveer 30. Dat was erg heet en in het binnenland was weinig schaduw te vinden. Ons advies is daarom toch zo vroeg mogelijk te vertrekken (zeven uur op de fiets), probleem daarbij is dat in de hotels het ontbijt zo vroeg niet beschikbaar is. Lastig! In juli en augustus met je er op de fiets gewoon niet zijn, lijkt ons.
Honden
Sicilië kent behoorlijk wat zwerfhonden. Op onze eerste trajecten hadden we er weinig last van. Af en toe stond er een hond op de weg, die dan wegdook zodra we er aan kwamen. Meer naar het binnenland werd het vervelender. Hoewel wij thuis honden gewend zijn, zijn wij geen hondenhelden in de confrontatie met meerdere beesten tegelijk die een kruising van pitbull, herder en doberman pincher lijken te zijn – en dan ook nog zwart-wit gevlekt.
Wij waren gewapend met de zgn ”Dazer”, die een voor honden afschrikkend geluid zou produceren. Dat apparaatje blijkt echter lastig te gebruiken als je met veertig km/u een helling afdaalt en de honden met dezelfde snelheid achter je aan komen. De enige keer dat ik hem wilde pakken viel hij uit mijn handen op de weg, waar hij nieuwsgierig werd besnuffeld. Ik heb hem toen, gewapend met een stok, weer heroverd. Een keer, bij Enna, zijn wij min of meer op een plek gegijzeld door een troep zwerfhonden, wat ons deed concluderen, dat hier toch van een serieus probleem sprake is. Uiteindelijk hebben wij de Dazer zelf nooit gebruikt, dus of hij werkt of niet is ons onbekend. Wel heeft iemand eens tegen ons gezegd, dat de Dazer het beste werkt door hem heel hard naar de hond toe te gooien.
In de stad Palermo heb je er overdag geen last van, ‘s avonds echter zwerven groepen honden overal door het centrum. Bepaald onaangenaam.