Vanaf Piazza Armerina naar Enna is 30 km, maar omdat we de trein vanaf Enna naar Palermo willen nemen, gaan we toch op tijd weg. De route gaat over een brede maar niet drukke grote autoweg. Halverwege passeren we een meer, het Lago di Pergusa, waaromheen – milieuschandaal zonder weerga – een racecircuit voor auto’s is aangelegd.
Enna ligt op een heuvel van zo’n 150 meter hoog, maar omdat het twaalf uur is besluiten we eerst naar het station te rijden om kaartjes te halen voor de trein naar Palermo. Dit station ligt helemaal aan het eind van een flinke afdaling. Halverwege komt er een troep van vier of vijf zwerfhonden uit de bosjes gestormd, die ons op volle snelheid achtervolgen. Ons houden ze gelukkig niet bij, maar we hebben nu wel een probleem. We hebben geen lunch, bij het station is niets te krijgen en tussen ons en het dorp ligt nu een troep honden. De trein gaat pas om half v ier. Ik doe nog een moedige poging om terug naar boven te fietsen, maar als de honden weer verschijnen geef ik het toch op. We zijn gegijzeld door honden, wie had dat kunnen denken.
Mijn reisgenoten lukt het uiteindelijk een taxi te bellen, en die brengt hen naar Enna waar ze proviand inslaan en het dorp bekijken. Ik pas ondertussen op de fietsen bij het station.
De stationsbaas helpt ons de fietsen in de trein te krijgen en de reis naar Palermo levert verder geen problemen op. Daar aangekomen heb je meteen weer het grote stadsgevoel, zoals het hoort. Fietsen gaat er prima en het hotel Ambaccia levert ons een bijzonder fraai appartement (2 slaapkamers, badkamer, zitkamer, keuken) en dakterras voor € 100. ‘s Avonds na het eten blijkt Palermo ook door groepen zwerfhonden onveilig gemaakt te worden.
