Vandaag op naar Ravenusa. Omdat dit een iets minder lange tocht leek te worden zijn we iets later vertrokken, na eerst de vaste inkopen gedaan te hebben: 2 liter water per persoon, broodjes, ham (zoute) worst, chips en blikjes cola. De ervaring leert dat vooral het drinken allemaal opgaat in zo’n dag fietsen in de almaar heter wordende omgeving.
Eerst gaat het via een mooie weg naar de kustplaats Licata, op ongeveer 40 km vanaf San Leone; de weg ligt genoeg in het binnenland om flink op en neer te gaan. Ook Licata is een weinig fraaie kustplaats.
Vanaf Licata buigt de route het binnenland in; de omgeving wordt steeds mooier, mede door de prachtig bloeiende bloemenvelden. die overal op de berghellingen staan. De zon staat echter steeds hoger aan de hemel en er zijn bijzonder weinig bomen. Gelukkig net genoeg om om het halve uur in de schaduw wat te drinken.
In Ravenusa vinden we al snel hotel Kennedy. Helaas lijkt dit gesloten te zijn. Als we mismoedig op de stoep zitten uit te puffen verschijnt echter een man, die zich als de baas van het gasthuis bekend maakt. Het blijkt een gigantisch bedrijf dat geheel zonder gasten zit – behalve wij drieën dus. We krijgen een ietwat shabby kamer toegewezen en speciaal voor ons wordt een maaltijd gekookt, die goed vult, maar ook een beetje shabby is: weliswaar vier gangen maar iets te veel blikvoer. Maar wel vergezeld van gezellig geklets (een van ons drieën spreekt vloeiend Italiaans). We gebruiken dit diner in een reusachtige zaal met wel honderd tafels, waar wij als enigen zitten. Het ontbijt bestaat uit een enkele croissant en een kop koffie. Overnachting, diner en ontbijt voor drie personen: € 150, dus nou niet gaan zeuren.
