Ook dit traject is niet bepaald lang: een kleine 55 kilometer. Dat komt omdat de combinatie temperatuur (15 C) en stortregen ons de moed benam verder te gaan dan Breitingen, waar we een warm en droog Gasthaus (‘Zur Linde’) in zijn gevlucht. Een aantal kilometers daarvoor volgden we de alternatieve route om ‘de enige echte berg van de Werra route’ (aldus de routegids) te vermijden. Het is het stukje na Dorndorf, en het pad bleek een weinig aangenaam bospad te zijn met een kilometer of vier hobbels en gaten. Toch zouden we het de volgende keer weer kiezen. Het Gasthaus had slechte bedden, maar de Hausbaas deed voor ons eten erg zijn best, en dat konden we goed proeven: het was weer veel en lekker. En trouwens ook nog heel goedkoop. Dit hele traject ligt in het voormalige Oost-Duitsland.
Hoewel we ‘de enige echte berg van de Werra route’ hebben vermeden laat de grafiek hieronder zien, dat er toch wel gewerkt moet worden, in elk geval tot halverwege dit traject. De tweede helft is weer tamelijk vlak.
