Er varen verschillende passagiersschepen op de Rijn, die over verschillende afstanden allerlei plaatsjes aandoen. We ontdekten dat de KD-lijn (Köln-Düsseldorfer) op het traject Koblenz – Bingen een lijndienst onderhield. Leuk om eens een stukje op de Rijn te varen (hoewel zo’n cruise een sterk senioren-imago heeft) en van daaraf alle mooie kastelen te bekijken. Volgens de gids was de fietsroute zelf niet zo mooi, vanwege een naastgelegen autoweg. Vanaf Bingen zouden we dan weer verder kunnen fietsen. Op aanwijzing van de campingbaas begaven ons naar de inscheep-plek vlak bij de camping, op de juiste vertrektijd: 9 uur ‘s morgens. Helaas was dit niet de plek van de KD-lijn, zodat we haastig Koblenz in moesten fietsen op zoek naar de juiste Rijnkade. Toen we daar na veel gezoek aankwamen was de boot vertrokken. Vraag dus niet de weg op de camping!
Maar een snelle berekening leerde, dat we met enig doorfietsen bij Boppard zouden kunnen inschepen, 25 kilometer stroomopwaarts, zo’n boot gaat
dan niet zo hard. Aldus gedaan lukte het ons en het bleek een gouden greep: lekker zitten kijken naar wat wel het mooiste deel van het Rijndal wordt genoemd, inclusief de Lorelei. Je moet ‘m gezien hebben, maar je ziet het er niet aan af, overigens. De fietsroute van Koblenz naar Boppard was trouwens, ondanks die autoweg, heel mooi om te fietsen.
In Bingen gingen we meteen op zoek naar Hildegard, maar behalve een (tamelijk klein) bronzen beeld vinden we niets. Zelfs ansichtkaarten met haar afbeelding ontbraken. Dan maar naar de camping, even buiten Bingen, waar zowel het bier als het eten goedkoop en goed bleken.
