Hopelijk heb je gelunched in Trento zonder bier of witte wijn, want na deze stad volgt een onaangename verrassing: plat gezegd een rotklim. Reitsma schrijft in de reisgids in iets nettere termen dat de route ‘fors omhoog’ gaat, maar in de praktijk betekende dit voor ons dat we verschillende keren enigszins wanhopig moesten afstappen. Er zat een klein stukje helling van voor ons gevoel 20% in. Je kunt de hele klim vermijden door vanuit Trento de trein te nemen, maar die gaat met een lage frequentie en je zal zien: als je het station in komt is de trein net vertrokken en komt de volgende pas over twee uur. Dan maar trappen.
Overigens word je gelukkig wel beloond: het Lago di Caldonazzo ligt er schitterend bij en je kunt er na alle inspanningen ook heerlijk in zwemmen.
De onderstaande grafiek kun je beschouwen als een gevoelsgrafiek. Hij klopt in geografische zin niet echt – er zijn in de eerste kilometers hoogtegegevens weggevallen – maar komt wel goed overeen met het gevoel dat je krijgt op dit traject, namelijk dat je recht tegen een muur op moet rijden. Die muur is 250 meter hoog.
