Op dit lange traject van Tubingen naar Pfullendorf moet je eigenlijk de Swäbische Alp beklimmen. Maar omdat het heel slecht weer was, en onze bagage toch wel tamelijk zwaar was en wij geen fietsheldenstatus nastreven, besloten we Reitsma’s suggestie te volgen en de trein naar Sigmaringen te nemen. De instap in de trein was hoog, waarbij we gelukkig hulp kregen van medereizigers, maar het ritje bleek uiterst comfortabel. Voor het uitstappen haalden we de bagage van de fietsen en wierpen die eerst de trein uit, zodat het allemaal wat makkelijker ging. In Simaringen stapten we uit – na vijf kwartier treinen slechts all-in € 25 armer – en beklommen uitgerust de fietsen richting Pfullendorf, ongeveer 30 kilometer verderop. Eerst een mooi stuk langs de Donau, via de dan onvermijdelijke Donau-Radweg, om na een tijdje af te slaan, het binnenland – en de heuvels – in. En zo moesten we toch nog even ons best doen, zoals uit de onderstaande grafiek wel blijkt.
Pfullendorf heeft een klein maar mooi centrum, waar je Hotel Krone vindt. Daar kregen we een mooie kamer, en de fietsen konden in de garage worden geparkeerd. Vlak naast het hotel staat een kerk met een sonoor klinkende klok die zich elk kwartier meldt. Je slaapt er uiteindelijk wel doorheen.
