Vanuit het Centraal Station van Praag is het met behulp van een GPS niet moeilijk om de route te vinden en de stad uit te komen, maar wie alleen de Bikeline gids hanteert, zou er wel eens moeite mee kunnen hebben. Je komt hier na ongeveer een kwartier fietsen de eerste en ook enige serieuze klim van de hele tocht tegen. Plusminus 50 meter omhoog met een helling van zo’n 10 %. Wij moesten dan ook afstappen en duwen. Vervolgens kom je in een park en daalt langzaam af richting Moldau.
Al snel kom je dan op het Tsjechische platteland, rijdend langs de Moldau. Bij Husinec kan je kiezen: linksom het pad langs de Moldau (in het boekje de gele route, dit is de officiele route), rechtsom de omweg met klim via Hostice. Wij kozen de route langs de Moldau, hoewel in de gids wel staat dat deze weg “zur Zeit definitiv nicht zu empfehlen ist, schon gar nicht mit Kinder”.
Aanvankelijk lijkt het een aardig pad, maar na enige tijd wordt het steeds smaller. En wat het pad dan letterlijk levensgevaarlijk maakt is het feit dat onmiddellijk links van je een steile vier meter wand recht naar beneden de Moldau in wijst, terwijl rechts van je een steile rotswand recht omhoog loopt. Van een hek of vangrail is helemaal geen sprake. Dit werd ons fataal: mijn fiets- en echtgenote raakte met de bepakking rechts de rotswand, en viel links met fiets en al drie meter de diepte in. Gelukkig werd ze opgevangen in struikgewas (op andere plaatsen was is na vier meter in de Moldau gevallen of op de rotsen – ze had letterlijk dood kunnen vallen), ze kwam er met schrammen en een ernstige kneuzing vanaf. Met behulp van andere fietsers kon ze worden opgetakeld (en de fiets ook) en verzorgd. Daarna hebben we een eind gelopen tot het gevaarlijkste deel eindigde (tegenover Libcice). De rest van de Elbe Radweg konden we geen langere trajecten dan plm 50 km per dag fietsen. Het is duidelijk wat mijn advies aan andere Elbe Radweg gangers is: neem nooit deze route langs de Moldau, maar fiets over Hostice!
De officiele en grote camping van Veltrusy bleek gesloten een vlakbij gelegen hotel was eveneens buiten dienst. Vlak daarvoor is er een camping voor ‘rafters’, d.w.z. wildwaterkanoërs. Zeer matig sanitair, maar aardige mensen, en je kunt er ook een hapje eten.
Dit hele traject is ongeveer 40 kilometer.