Vandaag weer verder op de Vennbahn. We hadden verwacht hier, vanwege de populariteit van deze fietsroute, en ook wel door wat we erover gelezen hadden, talloze Konditoreien en koffietentjes aan te treffen. Dat bleek echter niet het geval, zozeer, dat we uiteindelijk heel blij waren toen er uiteindelijk een opdoemde bij Bütgenbach. Het was gevestigd in een oude treinwagon – best leuk – met een fijn terrasje erbij. Daarbij uitzicht op stuk van de oude spoorbaan waar je met een soort trapspoorkarren over bleek te kunnen rijden.
Een flink gezelschap scheepte zich juist in en later, toen wij weer verder fietsten, passeerden wij de stevig trappende spoorlieden die er, naarmate wij de voorsten inhaalden, steeds verhitter uitzagen.
Voort gingen wij weer, lekker fietsend over fraai asfalt, door schaduwrijke bossages waarbij naast de weg steeds vaker informatieborden verschenen. Na een kilometer of 60 gingen we met behulp daarvan op zoek naar een camping, en belandden zo na wat heen en weer rijden en informatie van buurtbewoners op euro-mini-camping Deidenberg. Deze bleek te liggen in Duits-sprekend België.
Deze camping bleek een gouden greep. Wie werden vriendelijk ontvangen en kregen een mooie plaats (er is een enorm groot trekkersveld). En het allerleukste was, dat (nederlanders) John en Ruud voor wie dat wilde (campinggasten, buurtbewoners en anderen) een heerlijke maaltijd serveerden. Dat leverde een enorm gezellige avond op, met alle gasten aan een grote tafel, genietend van de paella die dit keer op het menu stond. Ook een nagerecht hoorde erbij. En dat alles voor weinig geld, volgens John en Ruud tegen kostprijs, en dat geloven we zeker. Het was echt een top-avond!
