Vanaf Trier gaan we nu meer oostwaarts richting Koblenz fietsen, opnieuw langs een rivier en dit keer is dat de Moezel. Opnieuw kunnen we kilometers lang genieten van fijne gladde asfalt-fietspaden, met prachtige uitzichten over de heuvels langs de traag slingerende rivier. Mooi hoor! Het is redelijk druk met andere fietsers op deze trajecten, geen wonder gezien de fraaie omgeving.
We hadden op Google Maps bij Winntrich een camping gespot, ongeveer 70 kilometer vanaf Trier, dus een mooie afstand. Daar aangekomen bleek het echter een ‘Stellplatz’ voor campers te zijn. Toch al geen liefhebbers van dit vervoermiddel zijnde, kregen wij het bij de heersende temperaturen van meer dan 30 graden wel even te kwaad. Maar in het nabijgelegen dorpje zouden ook hotels en Gasthäuser zijn. Het eerste van die laatste categorie bleek vol, maar bij het tweede Gasthaus was wel plaats.
Dit bordje, dat ons een typisch Nederlands, meer specifiek: typisch Egmond-aan-Zee’s gevoel gaf, gaf ons ook de moed om aan te bellen, waarna we hartelijk welkom werden geheten door Herr und Frau Schneider van ‘Gästehaus Fam. Schneider‘. We kregen daar een mooie kamer met prettig bed en inderdaad de beloofde douche en WC, plus een terras met uitzicht over de daken van het dorp.
Vlakbij ons onderkomen bevond zich een restaurantje met een terras, waarop we aan het eind van de dag plaatsnamen en bediend werden door een man, die dat deed zonder één woord daarbij uit te spreken. Maar goed, dankzij een revolutionair glas wijn (of wijnglas) werd het toch nog een prettig etentje.
