Wij (70,71 jr) fietsten in de periode 23 augustus tot 7 september 2018 van Roermond naar Regensburg. We volgden daarbij de zgn. Limes, dat is de grens van het vroegere Romeinse rijk. Deze route is uitstekend beschreven in het boek van Clemens Sweerman ‘Limes fietsroute, deel 1 van Katwijk naar Regensburg’ uitgeverij Pirola in Schoorl, in samenwerking met de Fietskaart Informatie Stichting. Tevens gebruikten wij de gps-track van de route die je kunt downloaden op de site gpstracks.nl. Daarbij merken we meteen op dat deze track waarschijnlijk van een jaar of vier geleden is, want er zijn met name in de tweede helft van deze route nogal wat afwijkingen. Deze zijn overigens niet lastig, en betreffen vrijwel altijd verbeteringen: omwegen worden afgesneden, gravel vervangen door asfalt, enzovoorts.
Het eerste gedeelte van deze route hebben we anders aangepakt dan in het boekje staat. Daar begint de beschrijving bij Katwijk en gaat door tot Nijmegen. Wij hebben ten eerste het Nederlandse gedeelte overgeslagen, omdat ons dat iets te bekend voorkwam. Ten tweede hebben we op aanraden van fietsers die eerder deze route fietsten, het stuk door het Ruhrgebied vermeden. Daarom zijn we niet in Nijmegen begonnen maar in Roermond. Vandaar fietsten we naar Jülich (onderdeel van de Reitsma-route naar Venetië) en vanaf Jülich pal naar het Oosten naar Keulen. Vanaf die plaats pikten we de officiële route uit het Limes-boekje op. Volledigheidshalve vermelden we nog een derde afwijking van de route: we hebben van Boppard naar Bingen (over een afstand van 40 km) de boot van de KD-lijn genomen. We raden dat ieder die de Limesroute fietst aan: het is een mooi stuk, de boot is gerieflijk, de fietsen staan er goed in, en je kunt genieten van mooie uitzichten op fraaie dorpen en imposante kastelen (of de ruïnes daarvan).
Dat alles in aanmerking genomen reden wij in totaal 860 kilometers. Daarbij hebben we volgens mijn fietscomputer 2567 meter geklommen (waarbij elk heuveltje is meegeteld), met een gemiddelde stijging van 2 %, tot een maximale hoogte van 490 meter. Dat wijst er op dat de Limes route als vlak kan worden omschreven, en dat de hellingen in het algemeen zeer beperkt zijn. Dat neemt niet weg dat wij toch wel een aantal keren moesten afstappen en duwen, maar dat ligt misschien ook aan onze leeftijd in combinatie met 20 kg bagage per fiets.
Wij fietsten weer op onze onvolprezen Idworx fietsen met Rohloff naaf en Schwalbe Big Apple banden. Extra breed dus, en dat is plezierig met name op de Duitse gravelpaden. De route voert voor het grootste deel over prachtige fietspaden (waarbij het asfalt overigens regelmatig geteisterd wordt door opduwende boomwortels); we schatten dat ongeveer een kwart van de route uit gravelpaden bestaat. Dat betrof ook opmerkelijk genoeg de laatste 75 kilometer, bijna tot in Regensburg.
De Limesroute is dus fijn om te fietsen; daar komt bij dat er veel landschappelijk, stedebouwkundig en cultureel schoon te bewonderen valt. Vooral in de tweede helft, het ‘liebliche Taubertal’ en het dal van de Altmühl, vonden wij het landschap prachtig. Wij hadden daarbij het geluk dat het in deze zomer (van 2018) vrijwel voortdurend mooi (fiets)weer was.
De route voert langs vele campings, hotels en andere overnachtingsmogelijkheden. En vermeld moet ook worden dat de Duitse keuken bij uitstek geschikt is om lange fietstochten op uit te voeren. Schnitzels ‘Wiener Art’, ‘Schweinebraten’ en dan ook nog met ‘Bratkartoffeln’, het kan niet op. En vergeet ook de prima diepvriesmaaltijden van de alom aanwezige Aldi’s niet! Kortom: de fietstocht biedt misschien geen culinaire hoogstandjes, degelijk eten was het allemaal wel. En ook deze keer merkten we weer, dat voor de koffie met iets en de lunch een Backerei annex Konditorei in het algemeen de ideale plaats is.
Wij fietsten deze route in gedeeltes van ongeveer 60 kilometer. Dat waren de volgende:
Bad Mergentheim – Leutershausen
Hieronder vind je een diashow die een indruk geeft van de landschappen waar je doorheen fietst.