In dit gedeelte van de Main Radweg worden we af en toe geconfronteerd met omleidingen vanwege werkzaamheden (verbeteringen hopen we) aan het fietspad. Meestal zijn deze omleidingen prima aangegeven, maar in één geval moesten we de kaart er toch echt wel bijhalen om de weg naar de route terug te vinden.
We passeren het plaatsje met de mooie naam Seligenstadt (zie de foto hierboven) en komen daarna langs Aschaffenburg. Het gigantische bisschopspaleis dat daar op een heuvel bovenuit torent, brengt opnieuw herinneringen aan onze Limesroute terug: zes jaar geleden zijn we hier ook langs gekomen. We constateren wel dat het fietspad in de tussentijd enorm verbeterd is.
Het vinden van een lunchgelegenheid blijkt problematisch, tot we een tip krijgen om bij een supermarkt in de buurt te gaan kijken. En ja hoor, bij een ReWe-super blijkt een soort ingebouwde Konditorei met terrasje te zijn waar we cola en lekkere broodjes kunnen krijgen.
Voortfietsend stuiten we in Wörth, alweer na ongeveer 60 kilometer, op een uitnodigend bordje van Pension Anker. Met daarbij een uitnodigend terrasje. Het Pension blijkt een bescheiden maar aangenaam onderkomen.
Het plaatsje Wörth zelf heeft behalve een oude stadsmuur met bijbehorende toren weinig toeristisch te bieden.
