Vanaf Katwijk rijd je verder door mooi duingebied dat bij Den Haag langzamerhand begint te verstedelijken. Bij Scheveningen was men bezig met de aanleg van nieuwe flats en parkeerterreinen zoda het een redelijk moeizaam zoekplaatje werd. Maar na enige tijd en via behulpzame Hagenaars hervonden we de route. Het Westland toonde inderdaad de te verwachten kassen, waarna je niet – zoals op het kaartje hierboven – naar Rozenburg fietst, maar bij Hoek van Holland richting de Fast Ferry gaat, de pont naar de Maasvlakte. Die is gemakkelijk te vinden door gewoon de bordjes te volgen.
Deze pont gaat eens in het halve uur, dus het kan zaak zijn om even je horloge in de gaten te houden. Wij arriveerden net te laat bij de pont, maar die was ook net te laat, dus dat ging allemaal net goed. Wat volgde was een toch wel tamelijk spectaculair tochtje met de snelvarende pont over de Nieuwe Waterweg, tussen reusachtige schepen, olieterminals en fabrieksterreinen door. De komische bootconducteur kondigt op een gegeven moment met zijn stentorstem (nodig om boven het bootlawaai uit te komen) aan, dat zodirect aan stuurboord een naaktstrand te zien is. Alle passagiers (wij ook) uiteraard naar stuurboord – het was mooi zonnig weer -, de boot mindert snelheid voor het goede zicht op een strandje, waar een flink aantal zeehonden heerlijk ligt te zonnen…
De Maasvlakte zelf is precies wat je daarvan kunt verwachten: een heel groot bedrijventerrein met grote lege stukken. Er moet dus flink doorgetrapt worden voor je weer een aardig terrasje tegenkomt om te lunchen, in dit geval bij het Brielse Meer. Prima kroketten daar bij de surf- en duikclub! Na nog wat verder trappen vind je in de buurt van Hellvoetsluis (richting Rockanje) ‘midicamping van de Burg’. Dat blijkt een camping bij een boerderij, tamelijk pretentieloos (geen restaurant, geen winkel), maar prettig om te staan, en met een aardige receptie. Als je ‘s middags broodjes bestelt, kun je ze de volgende ochtend vanaf 9.00 uur ophalen.
