Het is niet gemakkelijk afscheid nemen van het mooie Weissenburg, maar het moet. We gaan nu via een bijzonder kronkelige route weer verder. Eerst passeren we Pappenheim. Het is natuurlijk gemakkelijk grappen te maken over plaatsnamen als Pappenheim en Leutershausen en – dat zullen we dus niet doen – maar van een inwoner hoorden we, dat ook de Duitsers zelf een uitdrukking als ‘We kennen onze Pappenheimers’ gebruiken, in dezelfde zin als wij dat doen. Interessant.
Ondertussen fietsen we verder door het kronkelende en steeds mooiere Altmühltal via Dollnstein (met koffie) naar Eichstadt, waar het op het ook al weer mooie dorpsplein goed lunchen is. We zien onderweg steeds meer de rotsen van het Jura-gebergte, die we ook uit onze Franse tochten kennen. In dit traject zitten toch nog een paar gemene klimmetjes, maar na het trotseren daarvan arriveren we in Walting, zeventig kilometer na Weissenburg, een klein plaatsje waar we in ‘Am Mühle’ onderdak vinden. Toch blijkt ook dit nietszeggende dorpje een fraaie barokkerk te hebben.
