Over dit traject valt niet zoveel meer te melden dan over het vorige. De mooie heuvels en bossen rijgen zich aaneen, we zien in de verte een groot wild zwijn hollen, er zweven veel roofvogels in de lucht (buizerds meestal, maar ook andere) en de bloemen in de bermen blijven uitbundig bloeien. En er is vijftig kilometer lang geen restaurant te bekennen, zodat we erg blij zijn met de van de camping meegekregen lunchbroodjes-met-beleg.
Bijna elk dorpje heeft een kerkje dat meestal een Romaanse indruk maakt en er verder gesloten uitziet. Ook de weinige huizen zijn dicht, mensen zie je niet, op een enkele oude man na, die voor zijn huis zit te roken. Verder valt op, dat we niet veel andere Maasroutefietsers tegenkomen, en eigenlijk is dat gedurende de hele route zo. Ruim geschat zo’n tien andere fietsers met bepakking per dag.
Neufchateau, waar we na een kleine vijfenvijftig kilometer aankomen, blijkt een prettig plaatsje met een mooie camping, vlakbij het centrum. Je kunt er lekker eten, en dat is ook wel nodig, want we hebben op dit traject met twee venijnige klimmetjes 521 meter geklommen.
