Het ongeveer 70 kilometer lange gedeelte van Huy naar Eijsden (of Maastricht) is bepaald niet het meest fraaie onderdeel .van de Maasroute. Met name in het stuk van Huy tot Luik, en nog een eind daarna ook trouwens, overheerst de industrie met al of niet vervallen gebouwen. Eigenlijk is dit een deel waar je maar graag zo snel mogelijk vanaf wilt geraken. Luik zelf is overigens niet onaardig om doorheen te fietsen en de stad zelf schijnt – volgens Benjaminse – tegenwoordig ook best leuk te zijn. Maar wij wilden gewoon door, dus we hebben van de stad nauwelijks meer gezien dan de boulevard en de kades.
Ook op dit traject zijn uitspanningen dun gezaaid, zodat we onze van de Chambre d’Hôte meegebrachte boterhammen met water uit de bidons op een bankje aan de Maas hebben opgegeten. Eindelijk, bij Visé, een eind voorbij Luik en vlakbij de Nederlandse grens, vinden we bij de jachthaven, die daar blijkt te zijn, een goed voorzien restaurant.
Dan fietsen we weer door en komen als vanzelf bij het pontje van Ternaaijen, dat ons naar Eijsden kan varen aan de overkant van de Maas. Als we dan het land oprijden, Nederland in, ondergaan we een ware cultuurschok: wat een prachtige fietspaden! wat een mooie tuintjes! de huizen staan in een nette rij! En die zijn niet van grauwgrijze maar van fleurig-rode baksteen! En vooral: zowat om de honderd meter (nou ja…) een terras, waar je ook nog aardig behandeld wordt! Je zou er bijna nationalistisch van worden, als we niet zo Europees georiënteerd waren!
Eijsden zelf is een klein plaatsje met een paar mooie gebouwen (zelfs een beschermd dorpsgezicht) en een flinke supermarkt, waar je moegefietst een prima diepvriesmaaltijd kunt krijgen. Vlak na Eijsden, richting Maastricht, ligt de prettige camping met prachtig uitzicht over een van de Maasplassen. Je wordt daar naar een klein en vol trekkersveldje gedirigeerd, zonder toegang tot elektriciteit, en zelfs met rokende medekampeerders. Gezien de drukte op dit veldje lijkt dit een goudmijn voor de campingbaas. Advies: betaal zelf iets meer en neem een mooie ruime staanplaats voor een caravan of vouwwagen, daar sta je dan veel prettiger.
En de volgende dag rijden we door naar het officiele eind (of begin) van de Maasroute volgens Benjaminse: Maastricht. De echte fanatieke fietsers rijden natuurlijk door naar Katwijk, maar wij vonden het hier (bijna) mooi geweest. Wij vervolgden onze tocht nog even via Sittard (familiebezoek) naar Roermond, en vandaar met de trein naar huis. Maar dat is weer een heel ander verhaal.
