Vanaf Inor volgt na zo’n dertig kilometer klimmen en dalen (toch nog) Mouzon; geen overdreven leuke stad, maar wel met een goedvoorziene boulangerie. Voor het eerst na een week fietsen kunnen we weer taart bij de koffie eten. En ook in Mouzon een mooie maar licht verwaarloosde kerk tegenover de bakker, die we dus ook even kunnen bewonderen.
Na Mouzon begint een prachtig fietspad, zo mooi dat het bijna onfrans is, strak asfalt zover het oog reikt. Maar al na enkele kilometers leidt de GPS track ons over plotseling gravel, en even later een weiland in. Omdat we zeker menen te weten dat we goed zitten, gaan we moedig door, terwijl het weiland steeds hobbeliger wordt en het eerst nog aanwezige fietsspoor geleidelijk verdwijnt. En toch lopen we op de blauwe lijn van onze GPS! Dan staan in de verte hekken, die ons ook nog doen vrezen dat we na een half uur worstelen toch gaan vastlopen. Maar gelukkig, die vrees blijkt ongegrond, er doemt een normale weg op, en even later blijken we weer op de echte route, en bovendien weer op een echt fietspad te rijden.
We hebben kennelijk iets verkeerds gedaan, maar eenmaal op dit fietspad is het leed snel vergeten: wat een prachtig pad, en we weten nu nog niet eens dat dit zich honderden kilometers naar het noorden uitstrekt. En net om lunchtijd blijkt er ook nog vlaamsachtig frietkot langs de weg te staan die ons lekkere broodjes weet te serveren. Wat een luxe plotseling, het lijkt wel de bewoonde wereld!
Bij Charleville aangekomen is het nog even zoeken naar de camping, maar uiteindelijk stuiten we op een bordje richting Camping, die om onnaspeurlijke redenen ‘Mont Olympique’ blijkt te heten. De camping ligt vlak bij de stad, je loopt in tien minuten naar het prachtige centrum.
Charleville-Mézięres is een typische garnizoensstad: een vierkant plein, met een verder kaarsrecht stratenpatroon. Er zijn luxe winkelstraten, een geweldige boekhandel, een streekmarkt, mooie huizen. Het grote plein is schitterend in zijn vierkante evenwichtigheid. En het is eerlijk gezegd een genoegen om weer eens in een prettige stad rond te kunnen wandelen.
Het was een redelijk lange rit vandaag, bijna 82 kilometer, maar dankzij de goede wegen goed te doen. Na dertig kilometer wordt het vlak, zoals uit onderstaande grafiek blijkt.
