Het is een flink eind varen van Uitgeest naar Edam – onze eigenlijke bestemming – dus we vertrekken vroeg uit de thuishaven. Meteen naar de noordkant van het Alkmaardermeer en daar het Noordhollandsch Kanaal in richting Purmerend.
Daar aangekomen vernemen we dat er een stremming is tussen Purmerend en Edam. Dus vervolgen we onze tocht over het eerder genoemde kanaal richting Amsterdam. De sluis bij Purmerend geeft geen problemen. Het is eigenlijk wel een genoeglijk tochtje, dus we varen lekker door. Bij Het Schouw kun je dan scherp bakboord aanhouden de Trekvaart Het Schouw invaren. Deze is behoorlijk wat smaller dan het Noordhollandsch Kanaal, maar mooi landelijk, zonder drukke autowegen aan de kanten. Vaak hebben we maar enkele tientallen centimeters onder de kiel(en), dus hard varen is er echt niet bij, nog afgezien van de vele woonboten die vooral bij Broek in Waterland liggen.
Bij deze plaats passeer je twee bruggen, de laatste handbediend, en vaar je het kanaal Monnickendam-Edam in, een naam die enigszins bevreemdend is omdat Monnickendam nog vijf kilometer verderop ligt, en Edam pas daarna komt. Niet getreurd, doorvarend door rustige weilanden kom je aan de achterkant van Monnickendam uit. Dan volgt eerst een hefbrug, en daarna, uiteindelijk, twee hele oude sluisjes die in serie worden bediend.
Als we dan eindelijk de Gouwzee opvaren, voelt dat toch als een soort bevrijding, al moet je hier wel goed de betonning aanhouden. Nog een klein uur varen is het van de sluisjes naar Marina Volendam, maar daar krijgen we dan ook een mooie plaats toegewezen. We zijn zes uur onderweg geweest.
